Αγ Δημήτριος Ντάγλα

Στα όρια της περιοχής μελέτης, στα νοτιοδυτικά του Μαρκοπούλου, στα δεξιά της Λεωφόρου Σουνίου πηγαίνοντας προς Καλύβια, στη θέση Γκονέτσες.
Χρονολογείται στα τέλη του 17ου αιώνα. βρίσκεται στην περιοχή που, επι Τουρκοκρατίας βρισκόταν το τσιφλίκι του Νταγλ-αλη, ο οποίος λέγεται ότι κατοικούσε στον πύργο της Λιάδας (ΣΗΜ: απο το αρχείο του Μιχαήλ Βάθη φαίνεται ότι το τσιφλίκι του Ντάγλα, χώρος γύρω στο 700 στρέμματα με όρια την κορυφή του Στρογγυλιού, το Μαρκόπουλο, τον Κουβαρά, τη Μερέντα και το Χόνι Ντάγλα, ανήκε στον πλουσίοτερο Τούρκο της Αττικής, τον Ντερβις Βείζαγα που διέθετε 2 σπίτια "εις τον τεκέ, ναόν των Ανέμων", δηλαδή στο μνημείο του Λυσικράτους στην Πλάκα).
Ο περιβολος είναι κλειστός με πολεμιστροειδή ανοίγματα τα οποία φτιάχτηκαν όταν, μετα την απελευθέρωση, απο τον Οθωμανικό ζυγό, πωλήθηκε το τσιφλίκι σε Έλληνα επενδυτή, τον Γεώργιο Λεβέντη απο την Κυνουρία Πελοπονήσσου, "σπουδαγμένο στην Ευρώπη, με διπλωματική καριέρα στο εξωτερικό, και μέλος της Φιλικής Εταιρείας", για να προστατεύσει την περιουσία του απο τους ληστές και τους κολίγους, οι οποίοι την εποχή αυτή είχαν ενδυναμωθεί ως κοινωνική τάξη και διεκδικούσαν γη.
Ενδιαφέρουσα αγιογραφία σε 3 φάσεις (1758, 1850, 1900). Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Για πολλά χρόνια ο περίβολος της εκκλησίας φιλοξενούσε τους λεπρούς του Μαρκοπούλου (5 ή 6 τον αριθμό), σε ειδικά κελιά που σώζονται ακόμα τα ερείπιά τους, ενώ οι συγγενείς έφερναν καθημερινώς φαγητό το οποίο ακουμπούσαν στο πάνω μέρος του μαντρότοιχου και μπορούσαν και να δουν τον συγγενή τους μέσα απο τις "πονίτσες", δηλαδή τις πολεμίστρες.

Ο μαντρότοιχος, διακρίνονται οι πονίτσες

τα κελιά

η είσοδος

η ελιά

το εσωτερικό

το πηγάδι