Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Σιδηροδρομικός σταθμός Μαρκοπούλου

Το 1884 εγκαινιάζεται η 1η μεγάλη σιδηροδρομική γραμμή της Ελλάδας (είχε προηγηθεί μία μικρότερη Αθήνα - Πειραιά) που συνέδεε Αθήνα με Λαύριο. Η κατασκευή της σχεδόν επιβλήθηκε απο την εταιρεία που εκμεταλλευόταν τα μεταλλεία του Λαυρίου και η σύμβαση που υπέγραψε το ελληνικό δημόσιο με την εν λόγω εταιρεία προέβλεπε την κατασκευή και εκμετάλλευσή της  απο την Ανώνυμη Εταιρεία "Σιδηρόδρομοι Αττικής" για 99 χρόνια. Το τρένο κυκλοφορούσε πάνω σε γραμμές πλάτους ενός μέτρου, εκτελούσε 2 δρομολόγια την ημέρα κάνοντας τη διαδρομή Αθήνα - Λαύριο μέσα σε 2 ώρες και 42 λεπτά, Η ατμομηχανή αυτή έμεινε γνωστή με το όνομα "Το Θηρίο".
Ο σταθμός Μαρκοπούλου αναβάθμισε αισθητά την πόλη καθώς έγινε το κέντρο της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης ολόκληρης της γύρω περιοχής. Τα εμπορεύματα μπορούσαν πλέον να μεταφερθούν απο και προς την πρωτεύουσα γρηγορότερα και ασφαλέστερα (σημειωτέον ότι αυτά τα χρόνια βρισκόταν σε έξαρση το φαινόμενο της ληστείας). Ο Αναγκαστικός Συνεταιρισμός ή Συνιδιοκτησία Μαρκοπούλου όταν, απο το 1914 και μετά, με την εμπορική φίρμα "ΜΑΡΚΟ" άρχισε να εμπορεύεται μούστο και κρασί σε όλη την Ελλάδα. Οι κτηνοτρόφοι αύξησαν τον αριθμό των αιγοπροβάτων τους και άνθισαν οικονομικά αφού πλέον μπορούσαν να εξασφαλίσουν την έγκαιρη αποστολή του γάλακτος στους τόπους διάθεσής του. Επιπλέον ένα ιδιότυπο εμπόριο αναπτύχθηκε απο παραγωγούς που πωλούσαν τα προιόντα τους (ζυμωτό ψωμί, μέλι, τυρί κ.α.) σε επιβάτες του τρένου όση ώρα αυτό ήταν σταματημένο στο σταθμό.
Ο χώρος του σταθμού εξελίχθηκε σε περιοχή βόλτας και ψυχαγωγίας των κατοίκων και, όσοι είχαν αρκετά λεφτά βέβαια, συχνά έτρωγαν στο εκεί εστιατόριο το οποίο έφτιαχνε κανονικό φαγητό αλλά και πρόχειρο για τους επιβάτες. Οι παλαιότεροι έχουν αρκετές ιστορίες να θυμούνται γύρω απο το σταθμό και όλοι θυμούνται τον Σπύρο Λούη όταν είχε αναλάβει να φυλάει και να προστατεύει απο τις κλοπές το εμπόριο ξυλείας. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι κάποιοι έμποροι είχαν πάρει τότε άδεια απο το κράτος να κόβουν ξύλα απο τη γύρω περιοχή και κυρίως απο το βουνό Μαλιβένια, Μαλιβένια σημαίνει το βουνό των κέδρων, βρίσκεται στο όρος Χαρβάτι, και πάντα είχα την απορία πως μπορεί αυτό το φρυγανισμένο μέρος να είχε κάποτε κέδρους και κυρίως, που πήγαν όλοι αυτοί οι κέδροι;;


Το Θηρίο


ο λόφος Μαλιβένια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Περιμένουμε τα σχόλιά σας.