Μέχρι το 1821 οι νοικοκυρές πλέναν τα ρούχα στο πηγάδι στο κέντρο του Μαρκοπούλου. Λόγω ότι η γύρω περιοχή πλημμύριζε συχνά πυκνά, το πλυσταριό (λιάδα) μεταφέρθηκε στη θέση Ντάγλα. Εκεί ήταν πιο οργανωμένο με "κτίσμα - χαγιάτι, αρκετές σκάφες -γούρνες (οι περισσότερες μαρμάρινες απο παλιές σαρκοφάγους), 2 συστήματα βρασμού του νερού (κλιβάνους) και ένα εκπληκτικό πηγάδι με μαρμάρινο στόμιο, με βαθιές χαρακιές απο το τρίψιμο του σχοινιού στο μάρμαρο. Το στέγνωμα γινόταν με άπλωμα στα καθαρά κλαριά της παρακείμενης χαμηλής βλάστησης". (Στ. Μεθενίτης, Το Μαρκόπουλο της Μεσογαίας)
Μέχρι το 2005 και με κάποιες εργασίες αναπαλαίωσης απο την τότε δημοτική αρχή κρατιόταν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Η σημερινή κατάσταση, μέσα στο αμαξοστάσιο του δήμου, είναι τραγική. Οι παλιές φωτογραφίες είναι απο την εργασία του Κου Κωσταρέλου Χάρη.
Μέχρι το 2005 και με κάποιες εργασίες αναπαλαίωσης απο την τότε δημοτική αρχή κρατιόταν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Η σημερινή κατάσταση, μέσα στο αμαξοστάσιο του δήμου, είναι τραγική. Οι παλιές φωτογραφίες είναι απο την εργασία του Κου Κωσταρέλου Χάρη.
 |
| Η είσοδος στο αμαξοστάσιο |
 |
| Η γύρω περιοχή γεμάτη σκουπίδια και στο βάθος η μινι βιομηχανική ζώνη |
 |
| Η σημερινή κατάσταση του πηγαδιού. Ανοιχτό και το μαρμάρινο στόμιο σπασμένο |
 |
| Το κτίσμα |
 |
| γούρνες και στη γωνία ο λέβητας. |
 |
| και άλλες γούρνες, μαρμάρινες ανάμεσα σε άλλα μπάζα |
 |
| το πηγάδι το 1998 |
 |
| ο χώρος το 2005 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τα σχόλιά σας.