Το Μαυροβούνι ή Μαυρηνόρα, ένα μικρό και κατάφυτο από πεύκα βουνό στην ανατολική Αττική, εκτείνεται ΒΑ της Κερατέας και ΝΑ του βουνού Μερέντα. Αρχίζει σχεδόν από την πηγή Κρόνιεζα ή Κρόνιζες στο ρέμα Πρόϊ Στείρι και καταλήγει στους όρμους Κακή Θάλασσα και Αυλάκι με το βραχώδες και απόκρημνο ακρωτήριο Τσουργέλι.
Αναφέρεται Μαυροβούνι στο Φ.Ε.Κ. 18Α/1874 και στους χάρτες των Ελευθερουδάκη - Μπαρτ (1912) και του Ελευθερουδάκη (1923), ενώ στους χάρτες της Γ.Υ.Σ. (1988 & 1989) αναφέρεται Μαυροβούνι το ΝΔ τμήμα (367μ.) και Κορυφή (405μ.) το ΒΑ τμήμα. Αναφέρεται Μαυρονόρος (Mavronoros) στο χάρτη του Kaupert (XI, 1885), Μαυρονόρι (Mavronori) στο χάρτη του Kaupert (1904) και από τους Lepsius - Βουγιούκα (1906), Μαυρηνόρα στους χάρτες των Γρήγουρα - Καλαποθάκη (1929) και του Σαρρή/Σιδέρη (1930) και Μαυρηνώρα στο χάρτη του Μπίρη (1954). Τοπική ονομασία Μάλιζι. Έχει μήκος (ΒΑ-ΝΔ) 4,5χλμ., πλάτος (Β-Ν) 3χλμ. και περίμετρο 13χλμ. περίπου.
Βόρεια της κορυφής και ανάμεσα στις απολήξεις της Τραχήλι (227μ.) και Φλαμπούρι (251μ.) βρίσκεται η ρεματιά-χαράδρα Μπουκουρίμα που καταλήγει στο Αυλάκι, ενώ μία άλλη μικρότερη ρεματιά στα ΝΔ που καταλήγει στο Πρόϊ Στείρι, χωρίζει το Μαυροβούνι (Μαυρηνόρα) από το ξεχωριστό ύψωμα Διόνυσο ή Διονυσοβούνι (272μ.-266μ.).
Οι γεωγραφικές συντεταγμένες της κορυφής της είναι :
σύμφωνα με το Παγκόσμιο Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (W.G.S. 84)
σύμφωνα με το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (Ε.Γ.Σ.Α. 87)
Η βραχώδης και απόκρημνη ΒΑ άκρη (204μ.) του, μεταξύ των όρμων Βουρκάρι (Αυλάκι) και Κακής Θαλάσσης, αναφέρεται Τσουργιλή στο Φ.Ε.Κ. 6/1875, Σουργέλι στο Φ.Ε.Κ. 33/1878, Τσουρμπέλι (Tzurbeli) στο χάρτη του Kaupert (XI, 1885) και Τσουργέλι στο χάρτη των Γρήγουρα - Καλαποθάκη (1929) και σε χάρτη του 1944 (524 Pal. Fd. Survey Coy.). Στο χάρτη του Σαρρή/Σιδέρη (1930) αναφέρεται ως Τσουργέλι το ακρωτήριο, που στους χάρτες της Γ.Υ.Σ. (1988 & 1989) αναφέρεται Μαυρονόρι (Τσουργέλι).
Το Τσουργέλι, που πέφτει σχεδόν κάθετα στη θάλασσα, έχει μία ορθοπλαγιά (120μ.) όπου πρωτοέγιναν αναρριχήσεις από την Ομάδα Αναρριχητών του Ε.Ο.Σ.-Τμ. Αθηνών το 1948-49, ενώ αργότερα, από το 1962 και μετά, αναρριχητές διαφόρων συλλόγων το χρησιμοποίησαν για την εξάσκησή τους στο βράχο.
Αναφέρεται Μαυροβούνι στο Φ.Ε.Κ. 18Α/1874 και στους χάρτες των Ελευθερουδάκη - Μπαρτ (1912) και του Ελευθερουδάκη (1923), ενώ στους χάρτες της Γ.Υ.Σ. (1988 & 1989) αναφέρεται Μαυροβούνι το ΝΔ τμήμα (367μ.) και Κορυφή (405μ.) το ΒΑ τμήμα. Αναφέρεται Μαυρονόρος (Mavronoros) στο χάρτη του Kaupert (XI, 1885), Μαυρονόρι (Mavronori) στο χάρτη του Kaupert (1904) και από τους Lepsius - Βουγιούκα (1906), Μαυρηνόρα στους χάρτες των Γρήγουρα - Καλαποθάκη (1929) και του Σαρρή/Σιδέρη (1930) και Μαυρηνώρα στο χάρτη του Μπίρη (1954). Τοπική ονομασία Μάλιζι. Έχει μήκος (ΒΑ-ΝΔ) 4,5χλμ., πλάτος (Β-Ν) 3χλμ. και περίμετρο 13χλμ. περίπου.
Βόρεια της κορυφής και ανάμεσα στις απολήξεις της Τραχήλι (227μ.) και Φλαμπούρι (251μ.) βρίσκεται η ρεματιά-χαράδρα Μπουκουρίμα που καταλήγει στο Αυλάκι, ενώ μία άλλη μικρότερη ρεματιά στα ΝΔ που καταλήγει στο Πρόϊ Στείρι, χωρίζει το Μαυροβούνι (Μαυρηνόρα) από το ξεχωριστό ύψωμα Διόνυσο ή Διονυσοβούνι (272μ.-266μ.).
Οι γεωγραφικές συντεταγμένες της κορυφής της είναι :
σύμφωνα με το Παγκόσμιο Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (W.G.S. 84)
- γεωγραφικό πλάτος (φ) 370 5΄ βόρεια του Ισημερινού και
- γεωγραφικό μήκος (λ) 240 02΄ 32΄΄ ανατολικά του Μεσημβρινού του Greenwich
σύμφωνα με το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (Ε.Γ.Σ.Α. 87)
- ψ = 4.188.724μ. βόρεια του Ισημερινού και
- χ = 503.578μ. ανατολικό μήκος {ήτοι 3.578 μέτρα ανατολικά του κεντρικού (24ου) μεσημβρινού}.
Η βραχώδης και απόκρημνη ΒΑ άκρη (204μ.) του, μεταξύ των όρμων Βουρκάρι (Αυλάκι) και Κακής Θαλάσσης, αναφέρεται Τσουργιλή στο Φ.Ε.Κ. 6/1875, Σουργέλι στο Φ.Ε.Κ. 33/1878, Τσουρμπέλι (Tzurbeli) στο χάρτη του Kaupert (XI, 1885) και Τσουργέλι στο χάρτη των Γρήγουρα - Καλαποθάκη (1929) και σε χάρτη του 1944 (524 Pal. Fd. Survey Coy.). Στο χάρτη του Σαρρή/Σιδέρη (1930) αναφέρεται ως Τσουργέλι το ακρωτήριο, που στους χάρτες της Γ.Υ.Σ. (1988 & 1989) αναφέρεται Μαυρονόρι (Τσουργέλι).
Αποσπασμα απο τους χάρτες της ΓΥΣ |
Το Τσουργέλι, που πέφτει σχεδόν κάθετα στη θάλασσα, έχει μία ορθοπλαγιά (120μ.) όπου πρωτοέγιναν αναρριχήσεις από την Ομάδα Αναρριχητών του Ε.Ο.Σ.-Τμ. Αθηνών το 1948-49, ενώ αργότερα, από το 1962 και μετά, αναρριχητές διαφόρων συλλόγων το χρησιμοποίησαν για την εξάσκησή τους στο βράχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Περιμένουμε τα σχόλιά σας.